φυτοπαθογόνος

-α, -ο, Ν

1. (φυτοπαθ.) αυτός που προκαλεί ασθένεια στα φυτά

2. το ουδ. ως ουσ. βλ. φυτοπαθογόνο.[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. plant-pathogenic].